حادثه کار چیست؟
حادثه شغلی حادثه ای است که با مشکلات جسمی و متعاقب آن در حین کار کارگر در محل کار کارفرما یا خارج از محل کار رخ می دهد.
حوادث شغلی علیرغم رعایت تمام اقدامات احتیاطی ممکن است رخ دهد. جبران خسارت به دلیل قرارداد بین کارمند و کارفرما بر عهده کارفرما می باشد. ما کارفرما را به دلایلی مانند اقداماتی که کارفرما انجام نداده یا ناکافی انجام داده است، حوادث ناشی از شرایط بد کاری مسئول می دانیم. حادثه شغلی تنها به یک پدیده فیزیکی اشاره نمی کند، بلکه حوادث روحی را نیز به همراه دارد. محیط کاری بدی که در بالا ذکر شد در واقع هر دو را مثال میزند. در محیط های کاری نامناسب، کارگر ممکن است آسیب ببیند، مجروح شود یا بمیرد. مطمئناً کارگری که از محیط بد کار آسیب می بیند، با فکر کردن به اینکه چگونه در سال های آینده دوباره کار خواهد کرد، علاوه بر آسیب جسمی که دارد، در حین انجام همان کار ترسی نخواهد داشت، از نظر روانی دچار فروپاشی می شود. اخذ شده. برای از بین بردن این همه اثرات منفی ناشی از حوادث کار، به پرونده های جبران خسارت وارد می شویم.
13 قانون بیمه های اجتماعی و بیمه های سلامت عمومی شماره 5510. مواردی که بر اساس این ماده حادثه کار محسوب می شود به شرح زیر است:
- آسیب های جسمی و روحی که کارگر در حین حضور در محل کار متحمل می شود.
- در صورتی که بیمه شده به دلیل کار انجام شده توسط کارفرما به طور مستقل کار کند، انواع حوادثی که به دلیل کاری که انجام می دهد رخ می دهد.
- خسارات وارده به کارگر در مدتی که بدون انجام کار اصلی خود سپری می کند به دلیل اینکه بیمه شده شاغل نزد کارفرما به عنوان رسمی به محل دیگری خارج از محل کار اعزام می شود.
- خسارات وارده به بیمه شده زن شیرده در مدت زمان مقرر برای شیر دادن به فرزندش طبق قانون کار.
- هر حادثه ای که در حین رفت و آمد بیمه شده به محل کار با وسیله نقلیه ای که کارفرما در اختیار او قرار می دهد، رخ دهد و بلافاصله یا بعداً بیمه شده را از کار افتاده جسمی یا ذهنی کند، حادثه کار محسوب می شود.
مفهوم محل کار در حادثه شغلی به معنای مکانی پوشیده از 4 دیوار نیست. آسیب جسمی و روحی کارگر ناشی از رابطه کاری جزء حوادث کار محسوب می شود.محل وقوع این حادثه الزاماً محل کار نیست. رویداد کلیدی در اینجا مواجهه با یک رویداد نامطلوب در حین حضور در مکانی به دلیل یک رابطه تجاری است.
پرونده جبران خسارت ناشی از کار چیست؟
مورد غرامت حادثه کار موردی است که در صورت جراحت یا فوت کارگر شاغل در محل کار از بستگان و یا خود وی درخواست خسارت می شود.
علیه چه کسانی می توان پرونده غرامت ناشی از کار را تشکیل داد؟
دعوای جبران خسارت ناشی از کار می تواند علیه کارفرما، در صورت وجود، علیه کارفرمایان رده پایین توسط شخص یا بستگان وی که در اثر رابطه کاری متضرر شده اند، اقامه شود. اگر کارگر شرکت کوچک دیگری که زیر نظر یک شرکت بزرگ کار می کند مجروح یا فوت شود، هر دو شرکت مسئولیت تضامنی دارند و می توانند خسارت مادی و معنوی را مطالبه کنند.
برای توضیح با ذکر مثال، یک شرکت ساختمانی به نام A آسانسور ساخت خود را توسط شرکت آسانسور B خواهد داشت. اگر در اثر هر حادثه ای یکی از کارکنان شرکت ب مجروح یا کشته شود، شرکت های الف و ب مسئولیت تضامنی دارند.
جدایی از محل کار و موقعیت هایی که می توان آن را تصادف تلقی کرد
لازم نیست کارگر در حین کار به دلیل رابطه کاری مجروح یا فوت کند، کارگری که در محل کار بیمار است و دچار حمله قلبی شده است نیز می تواند درخواست غرامت کند. اصطلاح محل کار در اینجا به معنای محل کار 4 جداره نیست. محل کار پیک ها عموماً در خیابان بوده و تصادف آنها جزء حوادث شغلی محسوب می شود.
زمان و مهلت برای تشکیل پرونده غرامت در تصادف کار
حق ما برای مطالبه غرامت ناشی از حادثه کار 10 سال از لحظه وقوع حادثه می باشد. بعد از این 10 سال مطالبه غرامت ما منقضی می شود و نمی توانیم طرح دعوی کنیم. نتیجه حادثه کار تاثیری در مدت دعوا ندارد.
اگر به دلیل حادثه کار پرونده کیفری تشکیل شده باشد مثلاً یک شرکت ساختمانی مسئول 2 کارگری است که به دلیل استفاده نکردن از توری ایمنی ساختمانی سقوط کرده و فوت کرده اند و پرونده کیفری تشکیل می شود. محدودیت در این مورد مازاد بر محدودیت در پرونده حوادث کار اعمال می شود.
چه کسی می تواند پرونده غرامت ناشی از کار را تشکیل دهد؟
اتباع جمهوری ترکیه یا خارجی هایی که مجوز کار دارند یا بستگان آنها می توانند دعوای جبران خسارت ناشی از حادثه کار را مطرح کنند. نکته مهم برای باز شدن این پرونده های جبران خسارت، مجوز کار است.
کارمندان بدون مجوز کار چه کاری باید انجام دهند؟
برای اینکه حادثه به عنوان حادثه کار شناخته شود و کارفرما مسئول این حادثه باشد، باید قراردادی بین کارمند و کارفرما به طور رسمی بیمه شود. استثنائاً کارکنان فاقد بیمه نامه نمی توانند این دعوی را مطرح کنند. زمانی که کارمندان بیمه نشده دچار حادثه کار می شوند، نمی توانند پرونده خسارت حادثه کار تشکیل دهند، اما می توانند درخواست غرامت مادی و معنوی کنند. در این زمینه قانونگذار چنین حقی را قائل شده است.
خسارات مادی و معنوی در حوادث کار
جبران خسارت
این یک مورد غرامت است که نباید فراموش شود که می توان آن را در نتیجه آسیب روانی ناشی از آثار آسیب بدنی تجربه شده توسط کارگر در محل کار ادعا کرد. خسارت غیر مادی را می توان از کارگر آسیب دیده و یا از بستگان کارگری که متضرر از خسارت شده اند مطالبه کرد.
غرامت مالی
ادعای غرامت مالی در نتیجه صدمات تصادفی کارگر است. اگر کارگر از کار افتاده باشد، غرامت از کارافتادگی درخواست می شود. همانطور که از واقعه می توان فهمید، کارگر از کار افتاده و نمی تواند با این روند کار کند، بنابراین مطالبه غرامت بزرگترین حق و نیاز اوست.
در صورتی که صدمه وارده به کارگر به حدی باشد که از کارافتادگی دائمی به وجود آید، غرامت از کارافتادگی دائم درخواست می شود. از آنجایی که کارگر دیگر قادر به کار نیست، دیگر نمی تواند خود و افراد تحت تکفل خود را تامین کند و تقاضای غرامت می کند. برای جبران ناتوانی دائمی، از دست دادن 10 درصد از نیروی کار عادی کافی است.
مجروح بودن و ناتوانی دائمی به این معنا نیست که فقط جراحات قابل مشاهده است. بیماری های شغلی نیز شامل این وضعیت می شود، به عنوان مثال در مورد ناتوانی دستگاه تنفسی کارگر معدن در عملکرد قبلی و تنگی نفس در نتیجه آسیب به ریه های وی در اثر گرد و غبار بیش از حد زغال، آسیب دائمی وجود دارد و ناتوانی در کار
در صورت فوت کارگر در اثر حادثه، غرامت محرومیت از حمایت مطالبه می شود. این مورد غرامت حمایتی برای کسانی است که به دلیل مرگ کارگر دیگر نمی توانند از افراد تحت تکفل خود مراقبت کنند. این افراد ممکن است مادر، پدر، خواهر و برادر، همسر یا فرزند کارگر باشند. این ادعای غرامت فقط با فوت کارگر قابل طرح است.
مسئول و دادگاه مجاز در حوادث کار
دادگاه مسئول حادثه کار دادگاه کار است. از نظر صلاحیت دادگاه محل وقوع حادثه یا آدرس محل سکونت کارفرما مجاز است.
تصمیم قوه قضاییه
- دفتر حقوقی 2013/15008 E., 2013/21708 K.
“متن عدالت”
دادگاه: دادگاه بدوی مدنی
شاکی درخواست پرداخت غرامت مادی و معنوی ناشی از از کارافتادگی وی در اثر سانحه کار را دارد.
دادگاه به شرح مندرج در احکام صادره تصمیم به رد درخواست داده است.
پس از تجدیدنظرخواهی رأی توسط وکیل شاکی در جلسه رسیدگی، پس از مشخص شدن به موقع بودن درخواست تجدیدنظر و پس از تنظیم گزارش قاضی تحقیق و قرائت اوراق پرونده، پرونده در خصوص حکم تجدیدنظرخواهی مطرح شد. به موجب ماده 438 قانون آیین دادرسی مدنی. پس از اینکه مقرر شد تقاضای رسیدگی به دادگاه عالی کشور به دلیل عدم رعایت هیچ یک از موارد محدود و عدیده مندرج در ماده، رد شود، ضرورت این کار بررسی و رای ذیل تعیین گردید. .
تصمیم
پرونده در مورد مطالبات خواهان بیمه شده برای جبران خسارات مادی و معنوی ناشی از حادثه کار در تاریخ 1387/01/13 می باشد.
اگرچه دادگاه به این دلیل که رابطه بین طرفین بر اساس قرارداد خدمت نبوده، این رابطه یک قرارداد کار بوده و حادثه حادثه کار نبوده است، تصمیم به رد پرونده گرفت، اما این نتیجه گیری مناسب تشخیص داده نشد. به دلایل زیر
تعریف حادثه کار در ماده یازدهم قانون شماره 506 و ماده سیزدهم قانون شماره 5510 بیان شده است. طبق ماده 11 قانون شماره 506 که در تاریخ 1387/01/13 در زمان وقوع حادثه در زمان حضور بیمه شده در محل کار، زن شیرده در مدتی که بدون انجام وظیفه اصلی خود کار خود را انجام داده است، کار بیمه شده بوده است. به انتقال بیمه شده توسط کارفرما به محل دیگری که در حال انجام وظیفه است.حوادث شغلی به حوادثی اطلاق می شود که در حین آوردن و خروج بیمه شده با وسیله نقلیه ای که کارفرما در اختیار او قرار می دهد، در زمان های در نظر گرفته شده برای دادن شیر به محل کار، رخ می دهد. فرزندشان، و باعث اختلال در عملکرد بیمه شده، چه از نظر جسمی و چه روحی، بلافاصله یا دیرتر می شود.
ضمناً گزارشات رسیدگی به حوادث کار مؤسسه تا اثبات خلاف آن سند معتبر است و در صورتی که در نتیجه بررسی مؤسسه، حادثه زیانباری به عنوان حادثه کار پذیرفته شود، خلاف آن امری است که فقط قابل فاش شدن است. با اقدام قضایی در مواردی که تشخیص داده شود رویدادی که توسط موسسه به عنوان حادثه کار پذیرفته شده است، حادثه کار نیست، باید SSI و کارفرمای مربوطه را به عنوان متخاصم در نظر گرفت، زیرا مناطق مناسب تحت تأثیر قرار می گیرند.
پس از توضیحات انجام شده تا کنون، از محدوده پرونده مشخص می شود که حادثه مورخ 1387/01/13 توسط موسسه به عنوان حادثه کار پذیرفته شده و موسسه با توجه به ازکارافتادگی 40.20% به فرد حادثه دیده از شعبه بیمه حوادث شغلی پرداخت کرده است. .
به این ترتیب، با توجه به اینکه حادثه ای که در آن مدعی زیان دیده توسط مؤسسه به عنوان حادثه کار مجروح شده و پرداختی از شعبه بیمه حوادث کار به وی پرداخت شده است، ارزیابی یا تشخیص اینکه حادثه زیان آور فوق الذکر کار نبوده است. حادثه همانطور که در بالا توضیح داده شد فقط توسط کسانی که خلاف آن را ادعا می کنند باز می شود موضوعی است که می توان با پرونده “تشخیص عدم وقوع حادثه” مطرح کرد. زیرا موارد تشخیص حادثه کار از یک جهت به حق SSI مربوط می شود و SGK در این موارد غرامت طرف نیست. بر این اساس، در این پرونده که مؤسسه طرف دعوی نیست، دادگاه با ارزیابی غیرواقعی بودن حادثه، تصمیم به رد پرونده گرفت. ضمناً از حیث پذیرش دادگاه از آنجایی که عمل ظلمی وجود دارد حتی اگر واقعه مذکور حادثه کار نباشد، تصمیم گیری در مورد ماهوی دعوا از نظر رسیدگی کارگری صحیح نیست. دادگاه در حادثه ای که نمی توان آن را حادثه کار تلقی کرد و در اینجا صلاحیت عمومی مرجع حل و فصل، دادگاه های صلاحیت عمومی است، نادیده گرفتن این موضوع نیز اشتباه است.
اولین کاری که باید انجام شود این است که از متهم بپرسیم که آیا برای تشخیص حادثه کاری در تاریخ 1387/01/13 شکایت خواهد کرد یا خیر، تا در صورت اعلام این موضوع منتظر نتیجه این دعوای تعیین تکلیف باشیم. این دعوی را در صورتی که با این تشخیص قطعی شود حادثه کار نیست، با صدور قرار عدم صلاحیت و ارسال پرونده به دادگاه بدوی مدنی در غیر این صورت شامل ورود به قلب است. موضوع و ارزیابی همه شواهد با هم و تصمیم گیری.
در این صورت باید ایرادات وکیل خواهان در این جهات را پذیرفت و حکم را نقض کرد.
نتیجه گیری: در تاریخ 25/11/1392 به اتفاق آرا مقرر شد رای به دلایلی که در بالا توضیح داده شد نقض و هزینه تجدیدنظر در صورت درخواست به شاکی مسترد گردد.